Paul Oscher (US) Big Pete (guitar & harp)
Move2Blues (MOD) Hasselt review & pictures: Freddie |
 |
Vanavond wordt Paul Oscher hier in de MOD bijgestaan door een smoelschuiver van bij onze noorderburen met name Big Pete die samen met zijn bandleden Wilfried ‘Wuff’ Maes op drums en Roelof Klijn op bass deze mytische legende zullen ondersteunen voor zoverre dat mogelijk is ;-) Wie hier nog niet genoeg van heeft gekregen kan aanstaande maandag 16 februari nog vlug richting Banana Peel en anders reserveer je nu al je plaatsje voor de volgende Move2Blues op donderdag 12 maart met Zakiya Hooker, de dochter van... Ook zeker niet vergeten de daaropvolgende vrijdag en zaterdag eens naar een waarschijnlijk overvolle AB af te zakken voor de 5de Europese Blues Challenge en dat wordt ongetwijfeld een blues feestje om U tegen te zeggen. |
|
|
|
Bij iedere zich zelf respecterende bluesfanaat stond deze donderdag 12 februari al wel een tijdje aangevinkt in zijn agenda want de artiest vandaag is nu ook niet ieder jaar in ons land te bewonderen. Als ‘name on the bill’ kan deze Paul Oscher wel tellen, want zelf al een legende speelde hij nog bij legenden als Muddy Waters. Paul Oscher speelde niet alleen van 1967 tot 1972 bij de Muddy Waters Band maar ook met Louisiana Red, Big Walter Horton, Johnny Copeland en Big Bill Morganfield, de zoon van… 
Net ietsje over de klok van negen beginnen ze eraan en al onmiddellijk vergezeld Paul Oscher de groep alsof hij op ‘hete kolen’ zit. Paul spring instrumentaal bij en het eerste vocaal nummer dat hij ten beste geeft wordt dan ‘Ida Mae’ en zo leeft deze ‘professional female wrestler’ verder via de muziek. Dat Paul Oscher er vanavond veel zin in heeft wordt meteen duidelijk en dat beloofd. Met een anekdote uit zijn leven vertelt hij hoe het allemaal begon met ‘harmonica’ spelen en deze ‘story’ is gepekt met veel humor al stoorde hij zich even aan het geluid aan de toog maar gelukkig zonder al te veel schade. We konden ook horen hoe hij de vele ‘tricks’ voor het bespelen van de smoelschuif overnam en voegde daarbij de daad bij het woord. Zijn afgeleefde gitaar, zijn neckrack en zijn arsenaal aan harmonica’s samen met zijn onafscheidelijke muts en zonnebril zijn zowat de visuele kenmerken van deze Paul Oscher. Deze blueslegende brengt ons vanavond een trip doorheen de blues geschiedenis in al zijn facetten, soms met ‘Deep Blues’ dan weer jammend met een ‘chromatic shuffle’ maar steeds Big Pete en zijn band bijsturend want zo kennen we hem.
De eerste set duurde ruim over het uur maar toch kregen we er niet genoeg van en na een kleine pauze zou Paul Oscher ook zijn kunstjes op de keyboards tonen want ook dat heeft hij in een opwelling aangeleerd. Nummers als ‘Every Where I Go’, ‘Hideaway’ en ‘Sugarmama’ worden de volle club ingeslingerd en welke blues adept kan daar nu niet van houden. Eén van de goede eigenschappen van blues artiesten is dat wanneer ze er zelf ‘fun’ aan beleven ze niet op een nummertje extra kijken en dit geld ook vanavond voor deze ‘meneer’. Het is al middernacht gepasseerd wanneer hij zelf moe en voldaan het voor bekeken houdt en dit moet wel een tijdje geleden geweest zijn dat een blues artiest zoveel terug geeft voor zijn geld, en even ‘laid back’ als hij speelde zo rustig neemt hij ook afscheid van Move2Blues. We thank you Paul.
